Żegnam Was na blogu

Czas najwyższy zamknąć bloga.

W styczniu minie osiem lat od chwili jego założenia. To kawał czasu, mnóstwo zmian na dobre, sporo zrealizowanych pomysłów.

Dziś żegnam Was i dziękuję wszystkim odwiedzającym za to, że tu byliście. Dziękuję wszystkim, którzy zostawili po sobie ślad w postaci komentarza. Dziękuję za wszystkie ciepłe i miłe słowa, które dodają motywacji do dalszego dzielenia się pomysłami. Dziękuję za krytykę, która, choć często jest gorzka i niemiła, pozwala zachować równowagę i nie wzbić się w pychę.

Cieszę się, że mogliście tu być i nadal zapraszam, strona ciągle będzie aktywna, choć nowych wpisów już nie będzie.

Teraz przyszedł czas na nową nazwę i nową stronę.

Zapraszam do PANOPKÓW

Znaleźć mnie można również na INSTAGRAMIE.

 

 

Lalylala dragon Dirk

Niemiecka projektantka Lydia Tresselt stworzyła markę o nazwie Lalylala. Szydełkowe lale, z przydługimi rączkami, dużą głową, sterczącymi pupą i brzuszkiem oraz krótkimi nóżkami, to nie jedyne jej projekty, ale od nich wszystko się zaczęło.

Jeśli ktoś potrafi dziergać na szydełku, może kupić wzór do lali, np. TU. Ja wybrałam smoka Dirka, ale są też owca, niedźwiedź, szczur, syrena, ośmiornica… zresztą, zerknijcie sami na stronę autorki.

Pięć dni go robiłam i to nie ostatnia moja Lalylala, chcę zrobić jeszcze inne. W oryginalnym schemacie zmieniłam skrzydła i kolce.

 

Lisek amigurumi

Lisa zrobiłam z włóczki akrylowej, kamizelkę wykończyłam akrylem mikrofibrą.

Amigurumi to zabawki z głową nieproporcjonalnie wielką, robione półsłupkami na okrętkę.

 

Nowości w pokoju dzieci

Oglądajcie, podziwiajcie ilustracje, dbałość o szczegóły, inspirujcie się.

Poniżej przedstawiam część z naszych nowości, więcej w kolejnym wpisie. Być może niebawem, jak tylko przygotuję kolejną porcję zdjęć.

 

Playmobil Summer Fun, składany domek letniskowy, nr katalogowy 6020

Playmobil koparka kołowa, nr katalogowy 6860

Tytuł: Reksio. Wielka księga przygód

Tekst: Ewa Barska, Marek Głogowski, Anna Sójka

Ilustracje: Helena Filek-Marszałek, Wydawnictwo PIK

Wydawnictwo: Papilon

Tytuł: Samoloty

Ilustracje: Stephan Lomp

Wydawnictwo: Babaryba, 2016

Tytuł: Rzeka czasu

Tekst: Peter Goes, Sylvia Vanden Heede

Ilustracje: Peter Goes

Przekład: Iwona Mączka

Wydawnictwo: Dwie Siostry, Warszawa 2016, wyd. 1

Tytuł: Sanatorium

Tekst: Dorota Gellner

Ilustracje: Adam Pękalski

Wydawnictwo: Bajka, Warszawa 2012, wyd. 1

Tytuł: Figle w fokarium. O fokach z Helu

Tekst: Marcin Sendecki

Ilustracje: Ewa Poklewska-Koziełło

Wydawnictwo: Egmont, Warszawa 2015, wyd. 1

Tytuł: Jeżyk we mgle

Tekst:Siergiej Kozłow, Jurij Norsztejn

Ilustracje: Franczeska Jarbusowa

Przekład: Renata Lis

Wydawnictwo: Sic!, Warszawa 2016, wyd. 1

Tytuł: Wielka podróż z abecadłem

Tekst: Małgorzata Strzałkowska

Ilustracje: Piotr Rychel

Wydawnictwo: Bajka, Warszawa 2016, wyd. 1

Tytuł: Mydło

Tekst: Małgorzata Strzałkowska

Ilustracje: Adam Pękalski

Wydawnictwo: Bajka, Warszawa 2017, wyd. 1

Tytuł: Z głową pod dywanem

Tekst: Anna Onichimowska

Ilustracje: Ola Woldańska-Płocińska

Wydawnictwo: Ezop, Warszawa 2017, wyd. 1

Tytuł: Zguba Michałka

Tekst: Julia Hartwig

Ilustracje: Gabriela Cichowska

Wydawnictwo: Studio Emka, Warszawa 2016

Tytuł: Tyranozaur i traktorzystki

Tekst: Tina Oziewicz

Ilustracje: Ola Woldańska-Płocińska

Wydawnictwo: Czerwony Konik, Kraków 2013, wyd. 1

Tytuł: Pisklak

Tekst: Dorota Gellner

Ilustracje: Jona Jung

Wydawnictwo: Bajka, Warszawa 2017, wyd. 1

Tytuł: Mysi domek. Sam i Julia w teatrze

Tekst oraz mysi domek: Karina Schaapman

Zdjęcia: Eddo Hartmann

Przekład: Jadwiga Jędryas

Wydawnictwo: Media Rodzina, 2013

Tytuł: O.G.R.Ó.D.

Tekst: Ewa Kołaczyńska

Ilustracje: Adam Wójcicki

Wydawnictwo: Dwie Siostry, Warszawa 2016, wyd. 1

Tytuł: W kraju Polan. O dawnej Polsce

Tekst: Zofia Stanecka

Ilustracje: Magda Kozieł-Nowak

Wydawnictwo: Egmont, Warszawa 2016, wyd. 1

Tytuł: Gałgankowy skarb

Tekst oraz ilustracje: Zbigniew Lengren

Wydawnictwo: Babaryba, 2010

Tytuł: Miasto nocą

Tekst: Agnieszka Frączek

Ilustracje: Magda Kozieł-Nowak

Wydawnictwo: Literatura, Łódź 2016, wyd. 1

Tytuł: D.O.M.E.K.

Tekst oraz lustracje: Aleksandra Machowiak, Daniel Mizieliński

Wydawnictwo: Dwie Siostry, Warszawa 2009, wyd. 3

Tytuł: Mus jabłkowy

Tekst oraz ilustracje: Klaas Verplancke

Przekład: Jadwiga Jędryas

Wydawnictwo: Dwie Siostry, Warszawa 2016, wyd. 1

Tytuł: Wędrówka Nabu

Tekst: Jarosław Mikołajewski

Ilustracje: Joanna Rusinek

Wydawnictwo: Austeria, Kraków-Budapeszt 2016

Tytuł: Przed i po

Ilustracje: Anne-Margot, Matthias Aregui

Wydawnictwo: Format, Wrocław 2016

Tytuł: Jak Wojtek został strażakiem

Tekst: Czesław Janczarski

Ilustracje: Marianna Sztyma

Wydawnictwo: Nasza Księgarnia, Warszawa 2016

Tytuł: M.O.D.A.

Tekst: Katarzyna Świeżak

Ilustracje: Katarzyna Bogucka

Wydawnictwo: Dwie Siostry, Warszawa 2011, wyd. 1

Tytuł: Przyroda polska. Przewodnik

Tekst oraz ilustracje: Robert Jacek Dzwonkowski

Wydawnictwo: Olesiejuk

Tytuł: Lodorosty i bluszczary. Wiersze dla dzieci

Tekst: Jerzy Ficowski

Ilustracje: Gosia Herba

Wydawnictwo: Wolno, Lusowo 2017, wyd. 1

Tytuł: S.Z.T.U.K.A.

Tekst: Sebastian Cichocki

Ilustracje: Aleksandra i Daniel Mizielińscy

Wydawnictwo: Dwie Siostry, Warszawa 2011, wyd. 1

Tytuł: Basia. Wielka księga, Basia. Wielka księga przygód, Basia. Wielka księga przygód 2, Basia. Wielka księga przygód 3

Tekst: Zofia Stanecka

Ilustracje: Marianna Oklejak

Wydawnictwo: Egmont, Warszawa 2013, 2014, 2014, 2015, wyd. 1

Tytuł: Basia. Wielka księga Basi i Franka

Tekst: Zofia Stanecka

Ilustracje: Marianna Oklejak

Wydawnictwo: Egmont, Warszawa 2017, wyd. 1

Tytuł: Miastonauci

Ilustracje: Tytus Brzozowski

Wydawnictwo: Babaryba, 2017

 

Tytuł: Ptaki Polski

Autor: Jan Sokołowski

Ilustracje: Władysław Siwek

Wydawnictwo: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, Warszawa 1972,

wyd. 3

Tytuł: Poczytaj mi mamo. Księga trzecia

Wydawnictwo: Nasza Księgarnia, Warszawa 2016

Tytuł: Pucio mówi pierwsze słowa, Pucio uczy się mówić

Autor: Maria Galewska-Kustra

Ilustracje: Joanna Kłos

Wydawnictwo: Nasza Księgarnia, Warszawa 2017, wyd. 1

Tytuł: Rośniemy razem

Autor: Wiera Badalska

Ilustracje: Mieczysław Kwacz, Maria Sołtyk

Wydawnictwo: Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1991, wyd. 9

Tytuł: Podajmy sobie ręce

Autor: Hanna Dobrowolska

Ilustracje: Krzysztof Demianiuk

Wydawnictwo: Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1997, wyd. 5

Wykonane przeze mnie szorstkie litery do nauki czytania.

Zawieszki – mobile nad łóżeczko Kazika. Pierwsze wg wytycznych pedagogiki Marii Montessori, drugie to pozostałości po zawieszce Janeczki.

Lalka waldorfska – chłopiec

Próbuję nowych sposobów na ukształtowanie twarzy, tym razem filcowania. Jest coraz lepiej, ale jeszcze dużo pracy przede mną.Ciągle nie mogę osiągnąć efektu, o jaki mi chodzi. No i ubranka! Ostatni raz szyłam je mając dziesięć lat, więc mam sporo do nadrobienia. Pierwsze spodnie, pierwsze bluzki z rękawami… Tego chłopca uszyłam jakiś czas temu, po nim wzięłam się z wykrojami za rogi. Kompletnie nie miałam pojęcia, jak się je robi, a uparłam się, że się nauczę. Szkicowałam, przymierzałam, szyłam i prułam, prułam, prułam. Kiedy kończyła mi się cierpliwość, odkładałam pracę na następny dzień. Tak powstały dwie pary spodni i bluzek, oraz garsonka ze spódnicą.

A chłopiec dostał na imię Topik. Ma wyszywane włosy, a praca z włóczką jest łatwiejsza, niż z naturalnymi włosami, jak w przypadku Liski i Brity.

Zabawki dla dzieci

Coraz mniej mam czasu na bloga, a może coraz mniej chęci? Za dziesięć tygodni urodzi się nasze trzecie dziecko. Mam mniej cierpliwości, całe to obrabianie zdjęć denerwuje mnie potwornie. Od dawna mamy schowaną klawiaturę przed dziećmi i żeby coś napisać, muszę to wyklikać jednym palcem na klawiaturze ekranowej, potwornie irytujące zajęcie!

No, ale zebrałam się wreszcie do kupy i już pokazuję, co ostatnio zrobiłam.

Przede wszystkim KUPIŁAM WYRZYNARKĘ (a raczej mąż mi kupił)! Ach, ach, co to za przyjemność, usiąść z maseczką na twarzy, włączyć odkurzacz, potem wyrzynarkę iiiii…… wiuuuuuu, lecą wiórki! Tak powstało pierwsze krzywe autko, którego nie pokażę, potem układanka, a potem niezgorsze puzzle.

Były też urodziny, były prezenty. Janka dostała kuchenkę i warzywa z owocami oraz lalę, Antoś duży zestaw klocków Playmobil oraz ludziki. Były też prezenty od dziadków, hitem została drewniana kolejka z lokomotywami na baterie. Lalkę dla Janeczki uszyłam ręcznie, z włosami, które można czesać, z ubrankami, butkami, torebeczką i misiem. Lala ma na imię Liska. Uszyłam jej pościel i dokupiłam wiklinowy kosz, który pełni rolę łóżeczka. Liska tak spodobała się dzieciom, że Antoś poprosił, żebym uszyła też jedną dla niego, koniecznie z fioletowymi oczami. Tak powstała Britta. Teraz mamy dwie rudo miodowe siostry.

Książek też nam przybywa, pokażę Wam dwie, ulubione dzieci: „Chodzi mucha po globusie” oraz „Przygody kropli wody”, obydwie autorstwa Marii Terlikowskiej, z ilustracjami Bohdana Butenki. To nie tylko ciekawe i śmieszne wiersze, ale też pełnią rolę edukacyjną. Mucha opowiada o kierunkach świata, położeniu kontynentów oraz zmieniającym się klimacie, a Kropla Wody uczy, co się dzieje z… kroplą wody, jak zamienia się w parę, lód, deszcz itd.

Poza tym uszyłam dzieciom koszyki ze sznurka, zrobiłam segregację zabawek, wyeksponowałam te, którymi chętnie się bawią, pochowałam część do szafy, a znaczną część przeznaczyłam na sprzedaż lub oddanie.

Mamy nowe lokatorki, białą Piksi i czarną Diksi. Dzieci są zafascynowane, a my zdumieni, że zwierzęta mogą być tak ciche i niemal nie czuć ich zapachu. Po fretkach to miła odmiana.

Oczywiście nie zawsze wszystko mi wychodzi dobrze, czasem moje pomysły okazują się być nieprzemyślane, delikatnie mówiąc. Tak było z papierowym abażurem. Obesrany był przez muchy potwornie, zakurzony, brzydki. Coś chciałam z nim zrobić, a skoro był i tak zniszczony, postanowiłam poeksperymentować. Gdzieś w necie wynalazłam zdjęcie abażura oklejonego papierowymi piórami, spodobało mi się i niewiele myśląc, złapałam za nożyczki. Po kilku godzinach miałam swoją pierzastą lampę. Aż tu raz sobie śpię spokojnie, samiuteńka, bo mąż w pracy był, a dzieci jeszcze nie zdążyły do mnie przywędrować. Dzidziuś w brzuchu też postanowił wspaniałomyślnie zasnąć, i tak już ze trzy godziny ciągnął ten swój nieruchomy sen, a ja razem z nim. Nagle jak coś nie huknie! jak nie walnie! Zerwałam się z łóżka (czytaj: ospale i z wysiłkiem podniosłam się do pozycji półleżącej) i w popłochu zaczęłam szukać w kompletnej ciemności źródła dziwnego hałasu. Pierwszą moją myślą było: mapa! Jak nic, to mapa się odkleiła od ściany! A mówiłam mężowi, żeby dorobić jej ramę i powiesić na gwoździu, a nie przyklejać taśmą maskującą! Zdałam sobie jednak sprawę, że gdyby to była mapa, powinna spaść na mnie, bo wisi nad łóżkiem. Po kilku sekundach, kiedy wzrok przyzwyczaił się do mroku, zobaczyłam na podłodze, metr od mojej głowy, leżący bezwładnie jakiś szary flak. Zaspany umysł próbował nadać kształtowi jakąś znaną nazwę, ale cholerstwo było mi nieznane zupełnie. Dźwignęłam się z łóżka, stanęłam nad tym czymś i dopiero dostrzegłam, że nad głową, w miejscu gdzie wisiał abażur znajduje się dziwna, frapująca pustka. Resztki piór walały się obok wielkiego, paskudnie wybebeszonego cielska. Podniosłam toto, odłożyłam na fotel, żeby nie walało się pod nogami i położyłam się z powrotem do łóżka.

Rano wcisnęłam kiepski pomysł pod zlewozmywak obok śmietnika, do kubła się nie zmieścił. Dwa dni z sufitu sterczała goła żarówka, aż mąż wymyślił lepsze rozwiązanie, również tymczasowe, ale o ileż praktyczniejsze!

Nowe lokatorki, Piksi i Diksi.

Abażur zrobiony przeze mnie.

Abażur zrobiony przez męża.

Stare nowe książki

Czasem mamy dość nowości książkowych, szperamy wtedy na półce za starościami. Im starsze, tym lepsze. Wyświechtane kartki, fruwające grzbiety, pozaginane rogi – wszystko sprawia, że książka ma w sobie to coś.

Tytuł: Kim zostaniesz? Wybierz sam!

Tekst: Włodzimierz Scisłowski

Ilustracje: Jerzy Flisak

Wydawnictwo: Poznańskie, Poznań 1986

Tytuł: Co słonko widziało?

Tekst: Maria Konopnicka

Ilustracje: Anna Stylo-Ginter

Wydawnictwo: Nasza Księgarnia, Warszawa 1996

Tytuł: Były w lesie raz igrzyska

Tekst: Jerzy Dąbrowski

Ilustracje: Marek Szyszko

Wydawnictwo: Sport i Turystyka, Warszawa 1984

Tytuł: Cukierenka „Pod liściem”

Tekst: Jerzy Dąbrowski

Ilustracje: Marek Szyszko

Wydawnictwo: Sport i Turystyka, Warszawa 1984

25 Wrocławskie Targi Dobrej Książki

Uwielbiamy, czekamy niecierpliwie, potem rozpływamy się z przyjemności oglądania. Targi odbywają się w Hali Stulecia i potrwają do niedzieli. W tym roku jest ponad sto trzydzieści stoisk. Większość z książkami, jednak są też gry planszowe, papier czerpany, zakładki do książek, pocztówki itp.

Tutaj można dowiedzieć się szczegółów na temat 25.WTDK.

A to nasze zdobycze.

Kilka katalogów…

… oraz książki.

Tytuł: Miś Uszatek [jubileuszowe wydanie]

Tekst: Czesław Janczarski

Ilustracje: Zbigniew Rychlicki

Wydawnictwo: Nasza Księgarnia, Warszawa 2016

 

Tytuł: Co kryje las

Tekst: Mireia Trius

Tłumaczenie: Monika Lutz

Ilustracje: Aina Bestard

Wydawnictwo: Tatarak, Warszawa 2016

Tytuł: O Janku co psom szył buty

Tekst: Juliusz Słowacki

Ilustracje: Jan Marcin Szancer

Wydawnictwo: Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1982

Tytuł: Przechodnie

Tekst: Juliusz Wasilewski

Ilustracje: Bogusław Orliński

Wydawnictwo: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 1986

Tytuł: Zabawny ptaszek

Tekst oraz ilustracje: Jennifer Yerkes

Tłumaczenie: Anna Nowacka-Devillard

Wydawnictwo: Widnokrąg, Piaseczno 2013

Tytuł: Pan Kuleczka 2017. Kalendarz z naklejkami

Tekst: Wojciech Widłak

Ilustracje: Elżbieta Wasiuczyńska

Wydawnictwo: Media Rodzina

Dwie kolejne książki wybrałam ze skrzyneczki z książkami do wymiany pod pergolą, koło Hali Stulecia.

Tytuł: Na początku

Tekst: Penny Frank

Tłumaczenie: Igor Barna

Ilustracje: Tony Morris

Wydawnictwo: Słowo Prawdy, 1990

Tytuł: O królewnie, która chciała jeździć koparką

Tekst: Janusz Wilczyński

Ilustracje: Monika Pollak

Wydawnictwo: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne dla dzieci, Sopot 2011

Dzień, noc i pora niczyja

Autor: Ewa Nowacka

Ilustracje: Wiktor Sadowski

Wydawnictwo: Nasza Księgarnia, Warszawa 1981

Opowieści o Niewidzialnym

Autor: Eric-Emmanuel Schmitt

Przekład: Barbara Grzegorzewska

Ilustracje: Joanna Rusinek

Wydawnictwo: Znak, Kraków 2005

Wrocław z dziećmi. Muzeum Etnograficzne

Tagi

muzeum

Muzeum Etnograficzne we Wrocławiu mieści się przy ul. Traugutta i w soboty wstęp jest za darmo. Jest małe, ale ma ciekawe eksponaty. Nareszcie dzieci mogły zobaczyć, jak wyglądał warsztat bednarza, wnętrze domu z epoki, stroje, do czego służyło wrzeciono, warsztat tkacki i kijanka oraz pooglądać na żywo cep zamiast, jak do tej pory, tylko na obrazkach. Wystawa czasowa, poza mnóstwem nudnych dla dzieci opisów, miała wiele nagrań z filmami, dotyczących tradycyjnych tańców i śpiewów, które zachwyciły naszego czterolatka; dwulatkę zainteresowały, a to już coś!

Jestem miasto. Kraków

Tagi

Wydawnictwo: Wilga

Autor: Artur Wabik, XULM

Ilustracje: XULM

Wydawnictwo: Wilga, Warszawa 2015

Miasteczko z papieru

Ilustracje: Ellen Giggenbach

Tytuł: Moje miasto

Tekst polski: Ewa Kleszcz

Wydawnictwo: Wilga, Warszawa 2014

Patchworkowa narzuta na łóżeczko dziecka

Pomysł miałam taki, by uszyć narzuty z dwóch lub trzech warstw tkaniny, pikowane i dużo większe niż materace. Wybrałam na prawą stronę tkaniny drukowane w kwadraty, taki niby patchwork, na lewą stronę tkaninę w liski a między te dwie warstwy owatę. Narzuty przepikowałam ręcznie muliną.

A tu jedna z ulubionych zabaw – domek z łóżeczka, a w środku wszystkie miękkie zabawki. Za każdym razem długo trwają negocjacje i perswazje, by w domku nie było drewnianych klocków.

Wrocław z dziećmi

Od dziś co jakiś czas będę pokazywała Wam, gdzie chodzimy z dziećmi. Ponieważ bez nich niemal nie ruszamy się z domu, szukamy miejsc atrakcyjnych również dla małych ludzi.

Wrocław pod tym względem dysponuje sporym wachlarzem możliwości. Poza stałymi miejscami, które można odwiedzać przez cały rok, warto szukać też czasowych ofert.

Na początku lipca odwiedziliśmy wystawę, która była aktywna tylko przez dwa tygodnie. Oglądaliśmy z zainteresowaniem prezentowane prace, tym bardziej, że nikt nie widział problemu w dotykaniu ich, co dzieciom bardzo się podobało. Mnie bardzo przypadły do gustu lamperie na korytarzu, ściana z półeczkami, na których stały posklejane plastikowe elementy pomalowane sprejem oraz kilka obrazów. Świetna była też wystawa w witrynie sklepowej, cała z… niebieskich bezów! Teraz już wystawy nie ma, a szkoda.

Kiedy zawędrujecie na wrocławski rynek, to polecam dwa miejsca. Znajdują się przy ulicy Świdnickiej, obydwa po lewej stronie idąc od rynku. Pierwsze tuż przed przejściem podziemnym pod ulicą Kazimierza Wielkiego, drugie miejsce jakieś trzydzieści kroków za przejściem. Pierwsze to Bar Barbara, gdzie można odsapnąć, poczytać, skorzystać z neta, coś przekąsić, wrzucić dzieci na drewnianą konstrukcję i pozwolić im się wyszaleć, zrobić sobie zdjęcie za darmo oraz skorzystać z ubikacji, też za darmo. Drugie miejsce to Stara Pączkarnia i jak mówi nazwa, kupicie tam pączki. Świeżutkie, pieczone przy Was, jeszcze ciepłe, wielkie i z niezwykłymi nadzieniami, rozpływające się w ustach pączki.

Moje marzenie

Kiedy wiele lat temu wybierałam kierunek studiów byłam pewna, że chcę uczyć. Wybrałam studia dwustopniowe, czyli po trzech latach obrona tytułu licencjata, po kolejnych dwóch tytułu magistra. Myślałam, że po licencjacie wyjdę za mąż i będę nauczycielką w klasach 1-3. Jak bardzo się myliłam!

Nie spełniły się moje plany.

Z moich nielicznych talentów, przed laty wybrałam łatwość w nauczaniu dzieci, by mi służył do zarabiania na życie. Dziś już nie mam do tego serca.

Marzenie mam, by zająć się rękodziełem, wyrabiać drewniane zabawki. Potrzebna jest do tego wyrzynarka włosowa i kilka innych przydatnych narzędzi. Dla niewtajemniczonych umieszczam filmiki instruktażowe.

 

Wakacyjne zdobycze książkowe

Plany na wakacje były. Były i się zmyły. Tak to czasem bywa. Po dwóch dniach pobytu nad morzem musieliśmy wracać, choróbsko nas wygoniło.

W ramach rekompensaty obłowiliśmy się w książki (nawiasem mówiąc, na tym odbijanie wyjazdu się nie zakończyło, ale to innym razem). Wczoraj zrobiliśmy z naszą biblioteką niemal ostateczny porządek, pozostaje jeszcze exlibris do zrobienia i odbicia. Książki są posegregowane i spisane, a regały wreszcie stoją razem.

Niniejszym wakacje uważam za zamknięte.

Nowości na półce z zabawkami

Drewniane figurki kupiliśmy w markecie. Krzesełka do budowania piramidki, śrubki i elementy do skręcania oraz puszki – pod Młynem, po pięć złotych za każdą rzecz. Kuchenkę wypatrzył mąż w markecie, ostatnią, przecenioną na czterdzieści dwa złote. Garnki to zbieranina z przeróżnych zestawów. Drewniane puzzle podarowała babcia.

Być jak tygrys

Ilustracje: Emilia Dziubak

Tekst: Przemysław Wechterowicz

Wydawnictwo: Ezop, Warszawa 2016

Kwiaty doniczkowe

Dawno nie pisałam o kwiatach, a przecież w naszym domu jest ich sporo. Właściwie dla mnie mieszkanie zaczyna być domem dopiero wtedy, gdy na ścianach zawisną ulubione fotografie lub grafiki, na półkach rozsiądą się wygodnie bibeloty, a na parapetach kwiaty. Bez tego mieszkanie to tylko pusta skorupa, w której z konieczności spędzamy czas między pracą.

Im jestem starsza, tym bardziej poszerza się grono moich kwiatowych ulubieńców.

Na początku królowały sukulenty, każdy inny kwiat był niemile widziany. Zdarzało się jednak, że uszczknęłam komuś szczepkę a ona u mnie rozrastała się bujnie i przyzwyczajałam się do niej. Z czasem polubiłam prawie wszystkie kwiaty. Z każdym, który mam u siebie związana jest inna, bliska mi historia.

1. Od lewej: wilczomlecz trójżebrowy, kupiłam go na wrocławskim targu pod młynem, razem z nim w doniczce była maciupka szczepka żyworódki; w różowej doniczce to bromelia tilandsja anita, przedwczoraj zakwitła (a ja myślałam, że ta różowa łopatka to kwiat!); paprotka nie wiem jaka, którą dostałam od życzliwej osoby z naszego zboru; ostatni to skrętnik, który jeszcze nie kwitnął, dostałam jeden liść od mamy i tak ładnie się rozrósł.

2. Po lewej to skrzydłokwiat wyrośnięty ze szczepki uszczkniętej z kwiatu stojącego na parapecie przy oknie klatki schodowej. Po prawej orchidea, którą dostałam od mamy z okazji wręczenia dyplomu magisterskiego.

3. Hoja (tylko jaka?), ze szczepki od mamy, która u mnie wąsy puszcza długie, ale kwitnąć nie chce.

4. Bluszcz, ta odmiana to cissus rombolistny. Długo nie chciał rosnąć, nawet nosiłam się z zamiarem wywalenia kwiatka, ale ciągle było mi szkoda i miałam nadzieję, że wreszcie zacznie rosnąć. Przy jednej z przeprowadzek połamałam go i to pomogło. Ruszył z kopyta i teraz zaczyna mi brakować na niego miejsca.

5. Starzec Rowleya (Senecio rowleyanus). Hmm… ten teges… gwizdnęłam tę szczepkę. Bez pozwolenia. Ale potem oddałam!

6. Sansevieria victoria, wyrośnięty ze szczepki z tego samego parapetu, co skrzydłokwiat.

7. Sansevieria fernwood musica. Bardzo chciałam ją mieć, bo podobało mnie się, że rośnie prosto w górę. Potem okazało się, że to tylko taki chwyt marketingowy. To tylko wetknięte w ziemię nieukorzenione proste odnogi sansewierii. U mnie jedna się nie przyjęła, a reszta puściła szczepki od korzeni.

8. Po lewej to żyworódka pierzasta, którą dostałam razem z wilczomleczem; nie znam nazw dwóch pozostałych kwiatów. Tego na dole znalazłam na chodniku pod blokiem, mocno już zwiędniętego. Ten po prawej kupiłam kiedyś w markecie.

9. Młode szczepki żyworódki.

10. Kaktusy zakupione w IKEA. Po lewej to opuncja drobnociernista (opuntia microdasys), pozostałych dwóch nie znam.

11. A to mój upragniony pieniążek, czyli pilea peperomioides. Bardzo trudno ją kupić. Nie znalazłam jej w żadnym ze sklepów, dostałam ją od pani z forum kwiatowego na fb.

12. Szczepki pitaji, wysiałam je z nasion wydłubanych z owocu.

13. Nasiona kumkwatu, czyli chińskiej pomarańczy; zaczynają puszczać korzenie.

14. Szczepki grudnika, patyczaka (rhipsalis cassutha) i nieznanego mi kwiatka.

15. To mój pierwszy sukulent, tzw. uszy shreka, czyli crassula hobbit. Kupiłam malutkiego, a kiedy się rozrósł okazało się, że to trzy osobne drzewka. Niedawno je przycięłam i cztery ukorzenione spore szczepki czekają na okazję, żeby je komuś oddać. Szkoda mi wyrzucić je na śmietnik.

16. Rhipsalis pilocarpa, kupiona… ano właśnie, gdzie ja ją kupiłam? Chyba w Książu…

17. Cztery nieznane mi kaktusy kupione przez męża na czwartą rocznicę ślubu.

18. Tego również nie znam. Był potwornie pokiereszowany, ale uratowałam go dzięki wiedzy zaczerpniętej z forum ogrodniczego.

19. U góry jaktus, którego nazwy nie znam. Dwa pozostałe to wilczomlecze: po lewej wilczomlecz opasły, po prawej wilczomlecz pentagona.

20. A to wielka zagadka. Nie znam nazwy, przez kilka lat nie chciał rosnąć, aż spadł z parapetu. Połamał się i wreszcie ruszył. Jest bardzo kłujący i bardzo delikatny.

21. A tu kawalątek balkonu, nasturcje i drżączka.